Droge verbinding

(Dry cast connection)

Een op het werk gemaakte verbinding tussen twee prefab betonelementen of tussen een prefab element en een in het werk gestort betonnen constructieonderdeel. De elementen worden vrij opgelegd, via nokken o.i.d verbonden, of gelast, of met bouten verbonden

Droge knoop
Droge knoop

Nadere omschrijving

Bij droge verbindingen worden globaal onderscheiden:

  • vrije oplegging, of koppeling via nokken o.i.d.

  • gelaste of 'geboute' verbinding.

Het voordeel van de droge verbinding is dat het minder arbeidsintensief is, en de verbinding direct op sterkte is. Dit in tegenstelling tot een zogenoemde natte verbinding omdat deze pas volledig belast kan worden nadat het beton of de mortel is uitgehard.

De natte knoop is doorgaans sterker dan een droge knoop omdat deze één geheel vormt met de verbonden betononderdelen.

Normen/aanbevelingen/literatuur

  • NEN-EN 12620, Toeslagmateriaal voor beton + NEN 5905, Nederlandse invulling (€)

  • NEN-EN 1992, Eurocode 2, Ontwerp en berekening van betonconstructies (€)

  • NEN-EN 13670, Het vervaardigen van betonconstructies + NEN 8670, Aanvullende voorschriften bij NEN-EN 13670, Het vervaardigen van betonconstructies (€)

  • CUR-Aanbeveling 24, Krimparme cementgebonden mortels (€)

Geplaatst op ma. 15 okt. 2018Laatst aangepast op di. 8 feb. 2022